Oparzenia słoneczne – jak im zapobiegać
Oparzenia słoneczne, choć często bagatelizowane, mogą być bardzo niebezpieczne, szczególnie dla delikatnej skóry dzieci. Promieniowanie ultrafioletowe (UV) pochodzące od słońca może uszkadzać skórę, powodując bolesne oparzenia, a długotrwałe narażenie na słońce bez odpowiedniej ochrony może prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak nowotwory skóry.
Aby chronić dzieci przed oparzeniami słonecznymi, warto pamiętać o kilku prostych zasadach:
- Po pierwsze, zawsze trzeba nakładać na skórę dziecka krem z filtrem przeciwsłonecznym o wysokim faktorze ochrony (SPF 30 lub wyższym), nawet w dni pochmurne, gdyż promieniowanie UV przenika przez chmury. Trzeba pamiętać, aby ponownie aplikować krem co dwie godziny oraz po każdej kąpieli.
- Po drugie, trzeba dbać o to, aby dziecko nosiło odpowiednią odzież ochronną, jak: kapelusz z szerokim rondem, okulary przeciwsłoneczne z filtrem UV oraz lekką, ale długą odzież, która osłania skórę.
- Po trzecie, należy unikać bezpośredniej ekspozycji na słońce w godzinach największego nasilenia promieniowania, czyli między 10:00 a 16:00. Lepiej spędzać ten czas w cieniu lub wewnątrz budynków.
Inne typy oparzeń – jak im zapobiegać i jak reagować
Oparzenia nie dotyczą tylko ekspozycji na słońce. Dzieci w wieku przedszkolnym mogą łatwo ulec oparzeniom termicznym, chemicznym czy elektrycznym, dlatego tak ważne jest, abyśmy byli świadomi zagrożeń i wiedzieli, jak reagować w razie wypadku.
Oparzenia termiczne, które są wynikiem kontaktu z gorącymi przedmiotami, płynami czy parą, są jednymi z najczęstszych. Aby zapobiegać tego typu urazom, trzeba zawsze upewnić się, że gorące napoje i jedzenie są poza zasięgiem dzieci, nigdy nie zostawiać gotujących się potraw bez nadzoru i zawsze używać zabezpieczeń na kuchenkach. W przypadku oparzenia termicznego należy natychmiast schłodzić miejsce oparzenia chłodną (ale nie lodowatą) wodą, przez co najmniej 10–15 minut, a następnie przykryć oparzenie czystą, suchą tkaniną i skontaktować się z lekarzem.
Oparzenia chemiczne mogą wystąpić, gdy dziecko ma kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak: środki czystości, baterie czy nawozy. Aby im zapobiec, należy przechowywać wszystkie niebezpieczne substancje poza zasięgiem dzieci, najlepiej w zamykanych szafkach. Jeśli dojdzie do oparzenia chemicznego, trzeba natychmiast przepłukać miejsce oparzenia dużą ilością wody i poszukać pomocy medycznej.
Oparzenia elektryczne są rzadsze, ale równie niebezpieczne. Aby im zapobiec, warto wszystkie gniazdka elektryczne w domu zabezpieczyć zaślepkami i upewnić się, że kable i urządzenia elektryczne są w dobrym stanie i poza zasięgiem dzieci. W przypadku oparzenia elektrycznego należy odłączyć dziecko od źródła prądu (jeśli jest to bezpieczne) i natychmiast wezwać pomoc medyczną, ponieważ oparzenia te mogą mieć poważne konsekwencje wewnętrzne.
Podsumowanie
Podsumowując, oparzenia słoneczne czy innego typu to poważne zagrożenia, które mogą spotkać nasze dzieci. Dlatego tak ważne jest, abyśmy jako rodzice byli świadomi tych zagrożeń i podejmowali wszelkie możliwe środki ostrożności, aby im zapobiegać. Pamiętajmy o stosowaniu kremów przeciwsłonecznych, odpowiedniej odzieży ochronnej, zabezpieczaniu gorących przedmiotów i substancji chemicznych oraz dbaniu o bezpieczeństwo elektryczne w domu. Dzięki temu zapewnimy naszym przedszkolakom bezpieczne i radosne dzieciństwo, wolne od bolesnych i niebezpiecznych urazów. Dbajmy o nasze dzieci i ich zdrowie, bo to nasz najcenniejszy skarb.
Rozróżnia się 4 stopnie oparzeń:
I stopień – obejmuje tylko naskórek na powierzchni ciała. Powoduje zaczerwienienie skóry i nieznaczny obrzęk, duży piekący ból.
II stopień – obejmuje wszystkie warstwy naskórka i część skóry właściwej pod naskórkiem. Tworzą się pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym. Oparzeniu towarzyszy silny ból.
III stopień – obejmuje wszystkie warstwy skóry i naskórka, dochodząc do podskórnej tkanki łącznej, a nawet głębiej, do mięśni i kości. Skóra przybiera barwę białą, szarą lub ciemnobrązową. Oparzenie to nie powoduje bólu, ponieważ zakończenia nerwów czuciowych w tym miejscu uległy zniszczeniu.
IV stopień – dochodzi do zwęglenia tkanek i daleko posuniętej martwicy.
Ze względu na powierzchnię oparzenia dzieli się następująco:
Oparzenia lekkie:
- oparzenia pierwszego stopnia, drugiego stopnia zajmujące poniżej 10% powierzchni ciała,
- oparzenia trzeciego stopnia zajmujące mniej niż 2% powierzchni ciała, pod warunkiem że nie znajdują się w miejscach, w których mogą upośledzać istotne funkcje ustroju.
Oparzenia średniego stopnia:
- oparzenia drugiego stopnia zajmujące 10–25% powierzchni ciała u dorosłych, 5–15% u dzieci,
- oparzenia trzeciego stopnia zajmujące 2–10% powierzchni ciała, pod warunkiem że nie dotyczą miejsc ważnych dla funkcjonowania organizmu.
Oparzenia ciężkie:
- oparzenia drugiego stopnia zajmujące ponad 25% powierzchni ciała u dorosłych i ponad 15% u dzieci,
- oparzenia trzeciego stopnia zajmujące ponad 10% powierzchni,
- wszystkie oparzenia drugiego i trzeciego stopnia bez względu na rozległość, jeżeli znajdują się one przy naturalnych otworach ciała, szyi, rękach, stopach, okolicy krocza, pachach, pachwinach i pod kolanami.
Pierwsza pomoc:
- Ochłodzić oparzoną powierzchnię przez zanurzenie w zimnej wodzie lub podstawienie pod strumień zimnej wody na 5–10 minut, a nawet dłużej w razie oparzeń substancjami żrącymi, aż do upewnienia się, że ich resztki zostały całkowicie wypłukane.
- Delikatnie zdjąć ubranie z miejsca oparzenia, najlepiej rozcinając je nożyczkami.
- Usunąć wszystko, co uciska miejsce oparzenia: pierścionki, bransoletki, paski itp.
- Zabezpieczyć oparzoną powierzchnię przed zakażeniem jałowym opatrunkiem. Przy rozległych oparzeniach przykryć miejsce oparzone dużą gazą wyjałowioną, czystym płótnem, mokrymi prześcieradłami.
- Oparzoną osobę położyć, przewidując możliwość wstrząsu. Obserwować stan ogólny oraz czynności życiowe. W razie potrzeby podjąć akcję reanimacyjną.
- Zapewnić poszkodowanemu pomoc lekarską.
