Człowiek żyjący w XXI wieku większość czasu spędza w zamkniętych pomieszczeniach i prowadzi siedzący tryb życia, a taki stan rzeczy prowadzi do chorób, deficytu natury oraz aktywności fizycznej. Większość dzieci, a nawet dorosłych, odczuwa ogromną potrzebę spontanicznego przepychania się, ugniatania, podszczypywania, skakania, ściskania, czyli zabaw z użyciem siły, ale nienacechowanych agresją, a wręcz przeciwnie, pozwalających wyzbyć się zachowań agresywnych, uwalniając nadmierne napięcie nerwowe. 

Wrzesień tuż-tuż, a wraz z nim nowy rok szkolny. Rodzice i dzieci po raz kolejny staną przed dylematem wyboru kredek, nowych butów czy plecaka. U niektórych po raz pierwszy w uszach zabrzmi szkolny dzwonek, a inni rozpoczną przygodę w przedszkolnej edukacji. Wrzesień to czas wielu decyzji. Bo przecież nie samą nauką żyje młody człowiek. Rodzice, chcąc wspierać rozwój pociechy, niejednokrotnie staną przed wyborem zajęć dodatkowych. Czy dzieciom w ogóle potrzebne są zajęcia dodatkowe?
 

Czy zauważyłeś, że twój maluch „odczytuje” nazwy na reklamach, kubeczkach z jogurtem, butelkach z napojami choć nikt go tego wcześniej specjalnie nie uczył? Czy jesteś świadomy, że nawet bardzo małe dziecko rozróżnia nazwę IKEA, McDonald’s czy LEGO jeśli się z nią wcześniej „opatrzyło”? Jest tak, prawda? Dzieje się tak dlatego, że istnieją dwa sposoby czytania – „zwykły”, czyli analityczno-syntetyczny, gdzie znajomość liter alfabetu jest konieczna, i „ten drugi”, w którym maluch rozpoznaje i nazywa cały wyraz. Uczyć się czytać może każde dziecko od najmłodszych lat, nie znając wcale poszczególnych liter alfabetu.